Napraw turbosprężarkę w jednym z wielu warsztatów zajmujących się marką Chevrolet, w tym również Chevrolet Aveo

Chevrolet Aveo auto produkowane przez koncern GM Daewoo, następnie już przez koncern Chevrolet od 2002 roku w Korei Południowej w miejscowości Inczon oraz w Polsce w Warszawie. Jego poprzednikiem był Daewoo Lanos. Aveo był również inaczej nazywany, np.: Chevrolet Lova, Daewoo Kalos, Suzuki Swift+ lub ZAZ Vida. Mogliśmy go nabyć w takich wersjach nadwozia jak między innymi trzydrzwiowego hatchbacka, pięciodrzwiowego hatchbacka lub czterodrzwiowego sedana. Pierwsza generacja była wyposażona w pięciostopniową manualną oraz czterostopniową automatyczną skrzynię biegów i miała napęd na przednią oś. Posiadała tylko silniki napędzane paliwem oktanowym a ich pojemności miały od 1.2 litra do 1.6 litra. Najmocniejszy z nich miał 103 konie mechaniczne, jego moment obrotowy wynosił 145 niutonometrów oraz mógł rozpędzić się maksymalnie do 190 kilometrów na godzinę. Samochód segmentu B pierwszej generacji o oznaczeniu fabrycznym T200/T250 miał w swoim standardowym wyposażeniu poduszkę powietrzną, czołową, boczną, kurtynową i kierowcy, tylne siedzenia składane w proporcji 60/40, regulowaną w jednej płaszczyźnie kolumnę kierownicy, system ABS, BAS, HSA, ESC, czujniki parkowania, elektrycznie sterowane przednie szyby. W droższych wersjach Aveo mogliśmy spotkać układ kierowniczy ze wspomaganiem, elektrycznie sterowane szyby i lusterka, które były podgrzewane, klimatyzację, przednie światła przeciwmgłowe, centralny zamek i inne udogodnienia. Pierwsza generacja, która swoją produkcję zakończyła w 2011 roku, oferowała nam zakup samochodu w takich wersjach wyposażenia, jak Base, Base+, LS, LT.

Profesjonalna i tania regeneracja turbin dla Chevroleta Aveo

Druga generacja Aveo o symbolu fabrycznym T300 rozszerzyła swoją gamę silnikową o jednostki napędowe diesla i benzyny, których poszczególne motory były wyposażone w turbosprężarkę. Tak jak w przypadku pierwszej generacji Chevrolet Aveo mogliśmy spotkać pod innymi nazwami. Tutaj były to Chevrolet Sonic i Holden Barina. Produkowany od 2011 roku jako następca T200/T250 posiadał dwa typy nadwozia: pięciodrzwiowego hatchabacka i czterodrzwiowego sedana, napęd na przednią oś był przenoszony za pomocą pięcio- i sześciobiegowej manualne lub sześciostopniowej automatycznej skrzyni biegów. W 2014 roku auto przeszło lifting, miało zmieniony przód, w którym zniknęły charakterystyczne podwójne reflektory, wloty powietrza są mniej widoczne. Tył dostał zmodernizowany zderzać, pokrywę bagażnika i światła oraz dodano dokładkę, która miała za zadanie imitować dyfuzor. Auto jest wypuszczone na rynek w pięciu wersjach wyposażenia o nazwach LS, LS+ LT, LT+ oraz LTZ, w swoim standardowym wyposażeniu posiadało kurtynowe, boczne i czołowe poduszki powietrzne, układ kierowniczy ze wspomaganiem, tempomat, radio CD/MP3, elektrycznie sterowane szyby przednie, system ABS, BAS, TCS, HSA, ESC. Poszczególne silniki były wyposażone w turbosprężarkę, która przez zużycie części czy też nieodpowiednią eksploatację ulega awarii, a w takim przypadku turbo podlega regeneracji, która jest możliwa dzięki zestawowi naprawczemu dostępnemu na rynku.