Ten artykuł należy zacząć od sprostowania tematu, ponieważ powiedzenie, że turbina włącza się w pewnym momencie pracy jednostki napędowej, zaczęło się od tego, iż na początku turbosprężarki nie posiadały zmiennej geometrii, a to wpływało na to, że powstawała tak zwana turbo dziura, czyli dopiero po dodaniu gazu turbosprężarka rozpędzała się i był odczuwalny wzrost mocy i przyśpieszenie. Turbina działa cały czas od momentu uruchomienia silnika, dlatego też producent kładzie taki nacisk na to, aby nie skazywać jednostki napędowej, która została dopiero co uruchomiona na wysokie obroty, ponieważ może dojść do zatarcia turbosprężarki, a to przez to, że olej jeszcze nie dotarł do turbiny. Produkowane w naszych czasach turbiny posiadają zmienną geometrią i to właśnie dzięki niej nie odczuwamy turbo dziury, a silnik cały czas równo i delikatnie oddaje moc, dzięki czemu nie odczuwamy, aż tak tego nagłego przyśpieszenia.

Zakres pracy turbosprężarki

Zakres pracy turbosprężarki zależy przede wszystkim od tego, jaki układ jest zastosowany w samochodzie i jak został on dostrojony. Układ Twin Turbo i Bi-Turbo to nazwy umowne, które nie są używane czysto marketingowo, ponieważ te określenia są stosowane zamiennie i to jaką nazwę nosi w danym samochodzie, zależy od producenta pojazdu mechanicznego, aczkolwiek my w tym artykule będziemy stosować nazwy polskie, czyli doładowanie równoległe, a mianowicie dwie jednakowe turbosprężarki oraz doładowanie szeregowe, czyli mniejsza i większa turbosprężarka. W doładowaniu równoległym zakres pracy turbosprężarki zależy od tego, jak została ona dostrojona i jaką moc chcą osiągnąć konstruktorzy dla danej jednostki napędowej, to doładowanie stosuje się w silnikach, które posiadają pojemność skokową większą niż 2500 centymetrów sześciennych, możemy spotkać to doładowanie w silnikach, których konstrukcja jest w literę V, a także w jednostkach rzędowych pod warunkiem, że posiadają parzystą liczbę cylindrów. Doładowanie szeregowe, zwane także sekwencyjne, to układ dwóch turbosprężarek, jednej mniejsze i drugiej większe, które załączają się do pracy sekwencyjnie. Mniejsza turbosprężarka ma za zadanie tworzyć ciśnienie doładowania w niskim zakresie pracy obrotów i działa efektywnie od 1500 do 1800 obrotów na minutę do 2500-3000 obrotów na minutę, gdy już jednostka napędowa osiągnie taki zakres, do pracy włącza się większa turbosprężarka. Jeżeli chodzi o doładowanie turbosprężarkowe, w którym zawarta jest tylko jedna turbosprężarka, jej zakres pracy jest umowny i zależy przede wszystkim od producenta.

Budowa turbosprężarki

W skład budowy turbosprężarki wchodzą takie elementy jak:

- wirnik turbiny i sprężarki
- kadłub turbiny, sprężarki i środkowego
- łożysko oporowe
- łożysko ślizgowe
- kanał olejowy
- pierścienie uszczelniające
- wałek turbosprężarki

Turbosprężarka wykorzystuje energię spalin, która ja napędza. Turbina to tak zwana strona gorąca, a sprężarka to strona chłodna ich wirniki są sztywno połączone wałkiem turbosprężarki. Turbina zostaje napędzona gazami wylotowymi z jednostki napędowej, a ta z kolei napędza wirnik sprężarki sprężającej powietrze, które następnie będzie dostarczone do motoru napędowego.

Cel turbosprężarki

Celem turbosprężarki jest zwiększenie mocy jednostki napędowej, a także jej sprawności. Efekty, jakie można uzyskać przez zastosowanie turbosprężarki w silniku spalinowym to między innymi redukcja emisji szkodliwych substancji dostających się do atmosfery, zmniejszenie zużycia paliwa, a także zmiana kształtu charakterystyki motoru napędowego.

Zalety posiadania turbosprężarki

Zalet posiadania turbosprężarki jest naprawdę wiele, aczkolwiek przedstawimy tutaj kilka z nich, ponieważ turbosprężarki kiedyś były tylko stosowane do samochodów wyścigowych, tak w dzisiejszych czasach posiadanie turbosprężarki w samochodzie to żadne zaskoczenie. Turbiny stały się tak bardzo popularne, że krąży wiele mitów i faktów o nich. Do zalet posiadania turbosprężarki możemy zaliczyć między innymi wzrost sprawności jednostki napędowej, a to dzięki wykorzystaniu energii gazów wydechowych, wzrost wysilenia, dzięki czemu silnik o określonej mocy posiada mniejsze rozmiary i masę, niższe obroty maksymalnego momentu obrotowego, czyli lepszą charakterystykę silnika, cylindry są lepiej opłukane ze spalin, a także ie występuję bardzo odczuwalny spadek mocy w miarę spadku ciśnienia atmosferycznego.