Środki czyszczące turbosprężarki mit, czy złoty środek przeanalizujemy to w szczegółach..
Wraz z rozpowszechnieniem się turbosprężarek w samochodach osobowych stało się jasne, że będą one ulegać częściej awariom niż kiedykolwiek wcześniej. Ma to związek z zaawansowaniem konstrukcyjnym silników turbo oraz z nawykami kierowców, którzy nie jeździli samochodami z takim silnikami. Serwisów zajmujących się regeneracją turbosprężarek w Polsce można już liczyć w setkach, profesjonalnych serwisów turbo jest jednak niewiele. Naturalną zatem sprawą jest, że powstał „magiczny” preparat, który jest w stanie wyczyścić naszą turbosprężarkę oraz odblokować zmienną geometrię, aby nie był potrzebny zestaw naprawczy do turbiny bo to większy koszt. Czy jest to faktycznie cudowny środek, który uchroni naszą turbosprężarkę przed czyszczeniem w serwisie? Raczej nie. Przede wszystkim należy przeanalizować, skąd biorą się zanieczyszczenia na łopatkach wirnika turbosprężarki oraz zmiennej geometrii. W silnikach wysokoprężnych, w wyniku spalania powstają cząstki sadzy, które opuszczając silnik przechodzą bezpośrednio przez turbosprężarkę. Osadzają się one zwłaszcza na łopatkach wirnika turbiny, zmiennej geometrii oraz wewnętrznych ściankach korpusu wydechowego. W skrajnych przypadkach ich zbyt duże nagromadzenie może spowodować nawet zablokowanie zmiennej geometrii, co wpływa niekorzystnie na parametry pracy silnika. W przypadku silnika benzynowego nie ma mowy o występowaniu sadzy, natomiast niewielkiej ilości nagaru, która nie stanowi tak dużego zagrożenia dla turbosprężarki.




Nagar blokujący pracę zmiennej geometrii turbosprężarki.


Preparat, którego użycie ma oczyścić turbosprężarkę z nagaru, aplikowany jest bezpośrednio na łopatki koła kompresji, czyli wirnik turbosprężarki na pracującym silniku i na średniej prędkości obrotowej silnika. Środek dostaje się do komory spalania, gdzie jak zapewnia producent, ulega przemianie chemicznej a następnie opuszcza silnik i dostaje się do turbiny, gdzie dokonują się cuda. Według nas, ot magiczne działanie takich preparatów opiera się na tym, że podwyższają one znacząco temperaturę spalin, dzięki czemu możliwe staje się wypalanie cząstek stałych w turbosprężarce. Pytanie jest jednak takie, czy ten środek jest faktycznie tak potrzebny? Współcześnie produkowane samochody osobowe z silnikami wysokoprężnymi, wyposażone są w zaawansowane filtry cząstek stałych DPF, FAP itd. Służą one do przechwytywania cząstek sadzy i magazynowaniu ich w sobie. Łatwo jest sobie zatem wyobrazić, że skoro zmienna geometria turbosprężarki po pewnym czasie się zablokuje, to że filtr cząstek stałych również niedługo będzie pełny. Co wtedy się dzieje? Komputer uruchamia proces regeneracji filtra cząstek stałych. Proces ten polega na stałej jeździe, przy zwiększonej dawce wtrysku paliwa przez dłuższy czas (zalecana jazda autostradą). Dzięki zwiększonej dawce paliwa, temperatura spalin znacząco się podnosi, co powoduje wypalanie się cząstek stałych w filtrze. Skoro turbosprężarka jest zawsze przed takim filtrem to oznacza to, że ona również ulegnie oczyszczeniu.




Ikona świadcząca o trwającym procesie regeneracji filtra cząstek stałych.


Oczywiście nie ma na to reguły. Proces regeneracji filtra może nie przynieść w końcu pożądanych skutków i pozostaje jego wymiana. Podobnie jest z turbosprężarką. Bardzo często jest tak, że nie pozostaje nic innego jak regeneracja, zepsuta turbina objawy daje jednoznaczne. Podsumowując, sam preparat nie przyniesie korzyści, a może jeszcze przynieść negatywne skutki dla naszego silnika. Niewiadomą jest bowiem to, jak silnik może zareagować na podanie takiego środka. Lekcją dla nas powinno być to, aby nie przeciążać silnika zbyt niskimi obrotami, gdyż to właśnie wtedy najszybciej brudzi się turbina. Warto jest czasem wkręcić silnik na wyższe prędkości obrotowe w celu przedmuchania turbosprężarki.